Hemoroidy

Hemoroidy to choroba, w której dochodzi do zastoju krwi i nieprawidłowych zmian w żyłach odbytnicy lub okolicy odbytu. Tak delikatna patologia nie ma ograniczeń ze względu na wiek i płeć.

Czynnikiem leżącym u podstaw powstawania szyszek hemoroidalnych jest stagnacja, która z kolei wynika z wielu innych czynników predysponujących.

Patologia charakteryzuje się charakterystycznymi objawami, których dana osoba nie może zignorować. Najbardziej specyficzne objawy kliniczne hemoroidów to swędzenie i pieczenie w okolicy odbytu, krwotoki z odbytu i silny ból w okolicy odbytu.

Lekarz będzie mógł postawić prawidłową diagnozę na podstawie badania fizykalnego, ale dodatkowo mogą być potrzebne pewne badania laboratoryjne i instrumentalne.

Leczenie hemoroidów bezpośrednio zależy od ciężkości przebiegu choroby, dlatego może być zarówno zachowawcze, jak i chirurgiczne.

Ponieważ patologia ma wiele odmian, w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób jest zakodowana w kilku znaczeniach.

Etiologia

Głównym powodem pojawienia się stożków hemoroidalnych jest:

• naruszenie funkcjonowania naczyń tego narządu;
• zwiększony przepływ krwi tętniczej;
• zaburzenie odpływu krwi ze splotu żylnego;
• utrata tonu żył odbytnicy, co prowadzi do ich rozszerzenia i pojawienia się węzłów.

Ponadto klinicyści identyfikują ogromną liczbę niekorzystnych czynników prowadzących do powyższych procesów, dlatego zwykle dzieli się je na kilka grup – patologicznych i fizjologicznych.

Pierwsza kategoria przyczyn hemoroidów obejmuje:

• przewlekłe zaparcia - stwardniały kał uszkadza ściany odbytnicy i odbytu;
• ciężkie zatrucie organizmu - powinno to obejmować zatrucie napojami alkoholowymi, substancjami toksycznymi i chemicznymi, a także żywnością niskiej jakości;
• obfita biegunka o charakterze zakaźnym;
• powstawanie złośliwych, rzadziej łagodnych guzów w jelicie;
• choroby narządów miednicy, takie jak zapalenie gruczołu krokowego lub zapalenie pęcherza;
• choroby zapalne układu pokarmowego;
• zaburzenia hormonalne;
• nadciśnienie wrotne i marskość wątroby, a także inne dolegliwości tego narządu. Połączenie hemoroidów z wątrobą wynika z obecności wspólnych żył;
• patologiczny wpływ bakterii chorobotwórczych, które prowadzą do rozwoju infekcji.

Oprócz chorób i zaburzeń przyczyny hemoroidów mogą wcale nie być związane z obecnością tej lub innej dolegliwości w ciele. Wśród czynników fizjologicznych warto podkreślić:

• brak aktywności fizycznej - dzieje się to na tle wielu różnych źródeł - lenistwa, ciężkiej choroby, która pozbawia pacjenta możliwości poruszania się, a także specyficznych warunków pracy, w których dana osoba jest zmuszona siedzieć lub stać większość czas pracy;
• nadmierna masa ciała;
• złe odżywianie - obejmuje to nadużywanie tłustych, pikantnych potraw, wędlin, słodyczy, napojów gazowanych, półproduktów, fast foodów i innych szkodliwych składników. Z tego powodu dietoterapia jest jednym ze składników leczenia hemoroidów;
• masowe stosowanie leków, w tym środków przeczyszczających lub doustnych środków antykoncepcyjnych;
• nieprawidłowe wykonanie proktologicznych procedur diagnostycznych lub lewatyw;
• niekonwencjonalne preferencje seksualne, mianowicie seks analny;
• długotrwały wpływ sytuacji stresowych;
• wykonywanie ciężkiej aktywności fizycznej;
• uprawianie niektórych sportów, w szczególności kolarstwo lub motocykle, sporty jeździeckie i inne rodzaje podnoszenia ciężarów;
• nadmierne picie i palenie papierosów;
• okres rodzenia dziecka lub porodu;
• miesiączka.

Predyspozycje genetyczne odgrywają ważną rolę w rozwoju choroby. Zdiagnozowanie podobnej patologii u jednego z najbliższych krewnych znacznie zwiększa prawdopodobieństwo wstrząsów. Wiedząc o tym, możesz samodzielnie zapobiegać pojawieniu się dolegliwości, wystarczy przestrzegać wszystkich zasad zapobiegania hemoroidom.

Klasyfikacja

Ze względu na swój kliniczny charakter choroba jest:

• ostry - jest to pierwszy objaw hemoroidów, który nie został wcześniej zdiagnozowany;
• przewlekły - charakteryzuje się naprzemiennymi fazami zaostrzenia objawów i ich ustąpienia.

W zależności od obszaru powstawania hemoroidów patologia jamista dzieli się na:

• hemoroidy zewnętrzne - są takie, gdy guzek pojawia się pod skórą odbytu, a nie pod błoną śluzową odbytnicy. Jest uważany za najrzadszą postać choroby;
• hemoroidy wewnętrzne są najczęstszym rodzajem patologii, w której pojawiają się stożki naczyniowe bezpośrednio w kanale odbytu;
• mieszane hemoroidy - drugi najczęstszy rodzaj choroby, który charakteryzuje się obecnością objawów dwóch opisanych powyżej postaci.

Ponadto istnieją rodzaje hemoroidów podzielone według stopnia zaawansowania:

• przebieg łagodny - objawy mogą być całkowicie nieobecne lub wyrażone w nieznacznym stopniu. W terapii przeważają metody zachowawcze;
• średnio ciężki - różni się dodawaniem odczuć bólowych, które są spowodowane wzrostem węzłów i ich uszkodzeniem przez kał. Wewnętrzne guzki wypadają podczas defekacji, po czym same się dostosowują. Możliwe jest wyeliminowanie choroby metodami minimalnie inwazyjnymi;
• ciężki - charakteryzuje się wyrazem takiego znaku hemoroidów, jak krwawienie. Węzły mogą wypadać nie tylko podczas opróżniania jelit, ale także w każdej innej sytuacji prowadzącej do wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej. W takich przypadkach można je regulować tylko ręcznie. Taktyka pozbycia się hemoroidów może obejmować zarówno zabiegi minimalnie inwazyjne, jak i rozległe operacje;
• skomplikowane - wyraża się wzrostem objawów choroby, a podczas diagnozy często obserwuje się rozwój powikłań, z których jednym może być zakrzepica. Należy jednak zauważyć, że nie we wszystkich przypadkach przedwczesnego leczenia hemoroidów dochodzi do powstawania konsekwencji.

Objawy

Pierwsze oznaki hemoroidów mogą być tak niewielkie, że człowiek nie zwraca na nie uwagi. Za początkowe objawy kliniczne uważa się:

• niewielki dyskomfort w odbycie;
• nieintensywne swędzenie okolicy odbytu;
• ból podczas wypróżnień;
• obrzęk wejścia do kanału odbytu.

W miarę postępu choroby zaczną się wyrażać następujące objawy hemoroidów:

• pieczenie i silne swędzenie;
• zwiększony ból, który pojawi się nie tylko podczas wypróżnień, ale także podczas intensywnego chodzenia czy długotrwałego siedzenia;
• pojawienie się zanieczyszczeń krwi i śluzu w kale. Warto zauważyć, że patologiczne skrzepy nie mieszają się z kałem, ale znajdują się na nim;
• wypadnięcie guzka hemoroidalnego, co prowadzi do silnego bólu;
• zaczerwienienie skóry okolicy odbytu;
• krwotoki z odbytu - jeśli we wczesnych stadiach taki objaw hemoroidów mógł objawiać się tylko w postaci rozmazywania krwią na papierze toaletowym lub bieliźnie, to przy skomplikowanym przebiegu krwawienie może osiągnąć intensywność strumienia. To często sprawia, że człowiek szuka pomocy.

Oprócz specyficznych objawów klinicznych powyższe objawy hemoroidów można uzupełnić wzrostem temperatury ciała, co wskazuje na progresję procesu zapalnego.

Diagnostyka

Często zdarza się, że gdy pojawiają się objawy dolegliwości, osoba nie wie, z którym lekarzem się skontaktować w sprawie hemoroidów. W diagnostykę i leczenie hemoroidów zaangażowany jest proktolog lub chirurg, ale na pierwszą konsultację można skontaktować się z terapeutą. Należy pamiętać, że jeśli dziecko ma objawy, należy je natychmiast pokazać pediatrom, a jeśli kobieta w ciąży, to przede wszystkim skonsultować się z położnikiem-ginekologiem.

Pierwszy etap diagnozy obejmuje pracę klinicysty, której celem jest:

• szczegółowe badanie pacjenta po raz pierwszy pojawiają się oznaki hemoroidów - w celu określenia stadium przebiegu choroby;
• zapoznanie się z historią medyczną i historią życiową nie tylko pacjenta, ale także jego bliskich – często wystarczy to do ustalenia źródeł powstawania hemoroidów;
• przeprowadzenie obiektywnego badania mającego na celu ocenę stanu okolicy odbytu, a także badanie cyfrowe odbytnicy, które pozwoli odróżnić hemoroidy wewnętrzne od zewnętrznych i określić lokalizację guzka.

Drugim etapem ustalenia prawidłowej diagnozy są badania laboratoryjne, czyli ogólne, biochemiczne badanie krwi i koagulogram.

Ostatnią częścią diagnozy są badania instrumentalne pacjenta, które mają na celu ocenę wyglądu hemoroidów i zapewniają:

• sigmoidoskopia;
• anoskopia;
• kolonoskopia;
• radiografia za pomocą środka kontrastowego;
• USG narządów jamy brzusznej.

Dopiero po zapoznaniu się z wynikami badania klinicysta opracowuje taktykę leczenia hemoroidów u pacjenta.

Leczenie

Schemat leczenia dolegliwości będzie zależał od ciężkości dolegliwości, ale powszechne metody leczenia hemoroidów obejmują:

• stosowanie leków o działaniu zarówno lokalnym, jak i ogólnym. W pierwszym przypadku stosuje się czopki doodbytnicze, maści, kremy i żele, aw drugim tabletki poprawiające krążenie krwi, wzmacniające żyły i neutralizujące towarzyszące objawy;
• przestrzeganie diety oszczędzającej - pokazane zarówno w przypadku hemoroidów zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Wszystkie zalecenia dotyczące menu i metod gotowania udziela lekarz prowadzący;
• minimalnie inwazyjne techniki usuwania hemoroidów;
• otwarta operacja;
• stosowanie receptur medycyny alternatywnej. Powinno to obejmować przygotowywanie świec i maści z naturalnych składników w domu, a także wywarów z leczniczych ziół i roślin, które są używane do spożycia lub jako mikrobłyski i kąpiele nasiadowe.

Wśród małoinwazyjnych metod leczenia hemoroidów warto wyróżnić:

• wprowadzenie substancji obliterujących bezpośrednio do węzła;
• podwiązanie za pomocą pierścieni lateksowych;
• podczerwień i elektrokoagulacja;
• kriodestrukcja;
• dearteryzacja.

Taktyka usuwania hemoroidów zostanie określona przez etap patologii.

Przy nieskuteczności metod zachowawczych, a także w przypadkach skomplikowanego przebiegu choroby wskazana jest otwarta operacja chirurgiczna - hemoroidektomia.

Jak leczyć hemoroidy u kobiet w ciąży i dzieci, poprosi ginekolog-położnik i pediatra.

Możliwe komplikacje

Ignorowanie wyraźnych zjawisk klinicznych i późne leczenie hemoroidów często prowadzi do rozwoju następujących konsekwencji:

• przystąpienie wtórnej infekcji;
• rozprzestrzenianie się procesu zapalnego;
• niewydolność zwieracza odbytu;
• obfite krwotoki prowadzące do anemii;
• zapalenie odbytnicy i paraproctitis;
• tworzenie się skrzepów krwi;
• szczeliny odbytu.

Profilaktyka i rokowanie

Aby zapobiec pojawieniu się hemoroidów, należy przestrzegać następujących zasad zapobiegania:

• prowadzić zdrowy i umiarkowanie aktywny tryb życia;
• jeść prawidłowo i w sposób zrównoważony;
• wzmocnić mięśnie miednicy i brzucha;
• przyjmować leki tylko zgodnie z zaleceniami lekarza;
• jeśli to możliwe, unikaj stresu fizycznego i emocjonalnego;
• terminowo radzić sobie z zaparciami i innymi patologicznymi przyczynami hemoroidów;
• upewnij się, że masa ciała mieści się w normalnych granicach;
• regularnie poddawać się pełnemu badaniu fizykalnemu.

Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie o rokowanie hemoroidów, ponieważ wynik zależy od kilku czynników - stadium i postaci przebiegu choroby, kategorii wiekowej, czasu rozpoczęcia leczenia hemoroidów i przestrzegania przez pacjenta wszystkie zalecenia lekarzy.

Często osoby, u których zdiagnozowano hemoroidy, pytają, czy mogą one same zniknąć? Odpowiedź lekarzy zawsze będzie negatywna - choroba przybierze postać przewlekłą.